اینفوگرافیک، آبله میمونی مرگبار است؟ - ساعت شیک

به گزارش ساعت شیک، مخزن طبیعی این ویروس در بعضی از جوندگان در آفریقا است که می توانند ویروس را به میمون ها هم منتقل نمایند و امکان انتقال بیماری از هر دو حیوان به انسان ها وجود دارد.

آبله میمونی یک بیماری عفونی نادر ناشی از ویروس آبله میمونی است که خویشاوند نزدیک ویروس آبله یا واریولا است.

این بیماری برای نخستین بار در سال 1958 در هنگامی کشف شد که شیوع یک بیماری شبیه به آبله در اجتماعی از میمون ها که برای مقاصد پژوهشی نگهداری می شدند، رخ داد و برای همین است که به این بیماری نام آبله میمونی داده شد.

نخستین مورد انسانی ابتلا به این بیماری در سال 1970 در جمهوری دموکراتیک کنگو در مرکز آفریقا در زمان افزایش کوشش ها برای ریشه کنی آبله کشف شد. از آن هنگام به بعد اغلب موارد ابتلا انسانی به این بیماری در کشور های دیگر مرکز و غرب آفریقا بوده است. موارد آبله میمونی در خارج از آفریقا معمولا به سفر های بین المللی یا حیوانات وارداتی ارتباط داشته اند.

مخزن طبیعی این ویروس در بعضی از جوندگان در آفریقا است که می توانند ویروس را به میمون ها هم منتقل نمایند و امکان انتقال بیماری از هر دو حیوان به انسان ها وجود دارد.

این بیماری می تواند به وسیله تماس با حیوانات، انسان های دارای عفونت و مواد مورد استفاده افراد دارای عفونت به انسان های دیگر منتقل گردد. نمونه های این انتقال شامل تماس با مایعات بدنی، تماس با زخم های آبله و عفونت به وسیله قطرک های تنفسی در تماس های نزدیک مثل در محل سکونت مشترک است.

ویروس آبله میمونی (MPXV) به جنس ارتومیکسوویروس در خانواده پاکس ویریده تعلق دارد. جنس ارتومیکسوویروس علاوه بر ویروس آبله میمونی شامل ویروس آبله یا واریولا، ویروس واکسینیا (که در واکسن آبله استفاده می گردد) و ویروس آبله گاوی است.

ویروس آبله میمونی داری دو سویه اصلی با خطرات فرق دارد، یکی سویه کنگو که مرگبارتر است (تا 10 درصد) و دیگری سویه أفریقای غربی که بیماری خفیف تری ایجاد می نماید.

بیماری آبله میمونی به صورت یک بیماری تب دار با علائمی شبیه به آنفلوانزا آغاز می گردد و تب، سردرد، درد عضلانی، احساس خستگی و تورم غدد لنفاوی ایجاد می نماید و سپس دانه های پوستی ظاهر می شوند که به شکل تاول در می آیند و پس از مدتی پاره می شوند و کبره می بندند.

از هنگام قرار گرفتن در معرض ویروس تا بروز علائم حدود 10 روز طول می کشد و علائم بیماری ممکن است برای دو تا چهار هفته ادامه پیدا نمایند. درمان استاندارد این بیماری استفاده از داروی تکوویریمات است که داروی ضدویروسی است که به طور اختصاصی برای عفونت های ارتومیکسوویروس ها مانند آبله و آبله گاوی ساخته شده است.

واکسن های آبله که برای ریشه کنی این بیماری به کار رفتند تا 85 درصد در پیشگیری از آبله میمونی هم موثر هستند.

کارشناسان می گویند ممکن است ریشه کنی آبله و توقف برنامه های واکسیناسیون آن باعث افت ایمنی در برابر ویروس های مشابه در نسل های بعد شده باشد و برای همین است که از سال 2017 به بعد بیش از 450 مورد آبله میمونی در انسان ها گزارش شده است.

منبع: تبیان/ همشهری آنلاین