دیدار آسان و کوتاه با ترامپ - ساعت شیک

به گزارش ساعت شیک، استولتنبرگ حدود ساعت 10 صبح به من زنگ زد و من از همه اعضای شورای امنیت ملی و کارکنان اتاق شرایط خواستم به این مکالمه گوش ندهند تا بتوانم تا آنجا که ممکن است صریح و بی تعارف با دبیرکل ناتو صحبت کنم.

ارزیابی خود را این گونه مطرح کردم که اکنون محور بزرگان، که اکثراً از دولت خارج شده اند، آنچنان ترامپ را دلسرد و ناامید کرده اند که او تصمیم گرفته در برخی از مسائل کلیدی حتی بدون توجه به توصیه های مشاوران کنونی اش عمل کند. به او گفتم که ما درک روشنی درباره آنچه که ممکن است در اجلاس ناتو رخ دهد، داریم. نباید چنین تصور شود که برخی اقدامات کوچک و تسکینی مسائل را رفع خواهد کرد. این به وضوح چیزی بود که ترامپ قصد داشت انجام دهد و می خواست کاملاً به شیوه خاص خودش هم انجام دهد و تا همین حالا هم انجام داده بود.

استولتنبرگ ظاهراً در درک اینکه اوضاع چقدر بد است، مشکل داشت اما بعد از حدود 30 دقیقه توهین های لفظی تقریباً بی وقفه ترامپ و شرحات من، فکر می کنم متوجه وخامت اوضاع شد. کی بیلی هاچیسون سفیر ما در ناتو حوالی ظهر به من زنگ زد و شرح مختصری درباره تماس ترامپ-استولتنبرگ به او دادم. به او شرح دادم اگر وانمود کنیم که تماسی اتفاق نیفتاده است و طبق روال همیشگی ادامه دهیم به ضرر خود کار کرده ایم.

سپس همان روز پمپئو را در جریان قرار دادم. او به جای اشاره مستقیم به مسأله ناتو گفت، ترامپ را قانع کنیم که با توجه به مبارزات سیاسی دیگری که در داخل کشور در پیش روی خود داریم (و در صدر آنها تلاش ها برای تأیید نامزدی بِرِت کاوانا جهت عضویت در دیوان عالی) نباید فشار بیشتری را بر جمهوریخواهان در کنگره وارد کنیم. فقط 51 سناتور جمهوریخواه داشتیم و نمی خواستیم به دلیل تهدیدها علیه ناتو، (حمایت) هیچ کدام از آنها را از دست بدهیم. من و پمپئو توافق داشتیم که هر یک از ما به تنهایی می توانیم در غیاب ژنرال های نظامی به ترامپ شرح دهیم تا او فکر نکند محور بزرگان دوباره علیه او دست به یکی کرده اند. کلی نیز بلافاصله با راهبرد من و پمپئو موافقت کرد. متیس هم آن را پذیرفت. وزیر دفاع همچنین موافق بود که نیازی به مشارکت ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش) در این موضوع نیست. من، مک گان مشاور حقوقی کاخ سفید را جایگزین دانفورد کردم که تمرکز او بر تأیید کاوانا باعث می شد اگر من و متیس در قانع کردن ترامپ شکست می خوردیم او می توانست پلن بی (طرح جایگزین) برای توجیه رئیس جمهوری باشد.

ما روز دوشنبه دوم ژوئیه با ترامپ دیدار کردیم و به نظرم این دیدار آسان تر و کوتاه تر از آن چیزی بود که انتظار داشتم. برای ترامپ شرح دادیم که چرا با توجه به اهمیت نامزدی کاوانا منطقی نیست بیش از حد توان خود در مدیریت این موضوع، جنجال آفرینی کنیم. از او خواستیم صرفاً به فشار بر دیگر اعضای ناتو برای اختصاص 2درصد از تولید ناخالص داخلی شان برای بودجه دفاعی ادامه دهیم. ترامپ واقعاً بدون هیچ بحثی پذیرفت. اما در روزهای بعد دوباره از من پرسید چرا به طور کامل از ناتو خارج نشدیم و این دقیقاً همان چیزی بود که ما تلاش می کردیم مانع از آن شویم. روشن بود که وظیفه دشواری در پیش رو داریم. یکی از اقدامات برای کاهش احتمال رویارویی ما با متحدان مان در بروکسل و کاستن از احتمال طرح خروج از ناتو از سوی ترامپ این بود که هر چه زودتر مذاکرات را برای دستیابی به توافق درباره بیانیه خاتمهی که اجتنابی از آن نبود، انجام دهیم. باز هم یک بیانیه دیگر که هیچ کس آن را نخواهد خواند، حتی اگر یک هفته بعد از تنش احتمالی، مورد توافق قرار گرفته باشد!

به هاچیسون تأکید کردم که باید این بیانیه را قبل از ورود سران کشورها به بروکسل نهایی کنیم تا احتمال وقوع مسئله ای دیگر مانند آنچه که در اجلاس سران گروه 7 در کانادا رخ داد، کاهش یابد. این موضوع برای ناتو جدید بود و من شاهد بودم که باعث گِله و دلخوری کشورهایی مانند فرانسه شد؛ کشورهایی که همیشه سعی می کردند یک شگفتانه رو کنند؛ به این ترتیب که با کمال تعجب در خاتمه نشست های بین المللی با توسل به قوه قهریه علیه دیگران و با استفاده از هولناک ترین تهدیدات دیپلماتیک همه چیز را به نفع خود تمام می کردند: با ما موافقت کنید یا بیانیه نهایی در کار نخواهد بود!

من همیشه از چنین نتیجه ای استقبال خواهم کرد اما برای اینکه سند نهایی مذاکرات پیشاپیش بسته شود به تعدیل قابل توجه درگرایش های ناتو نیاز داشتیم. ما پیروز شدیم اما این پیروزیت صرفاً بعد از تلاش های بی وقفه حاصل شد. در عین حال ترامپ روز دوشنبه 9 ژوئیه رشته توئیت هایی را به شرح زیر منتشر کرد: ایالات متحده بیشتر از هر کشور دیگری برای ناتو هزینه می کند. این عادلانه و قابل قبول نیست. با وجود آنکه برخی از اعضای ناتو از زمان به قدرت رسیدن من، کمک های خود را افزایش داده اند ولی باید اقدامات بیشتری را انجام دهند. سهم آلمان 1 درصد و سهم امریکا 4 درصد است...

... منافع ناتو بیش از امریکا برای اروپا است. امریکا 90 درصد هزینه های ناتو را می پردازد اما بسکمک از کشورها 2 درصد مورد پذیرش خود را هم نمی پردازند. این درحالی است که موانع بزرگی را هم بر سر راه ورود کالاهای امریکایی قرار داده اند. نه، این راهش نیست. این توئیت ها اظهارات ترامپ خطاب به استولتنبرگ و دیگران را تکرار می کرد اما برای اولین بار تا این حد علنی به رؤیت عده زیادی از افراد می رسید. اتفاقات جدیدی در راه بود.،ایران